One thought on “ਆਖਿ ਆਖਿ ਮਨੁ ਵਾਵਣਾ ਜਿਉ ਜਿਉ ਜਾਪੈ ਵਾਇ ॥”       Go To Your Profile

1. ਜੋ ਸਿਖਿਆ ਚਉਪਦਿਆਂ ਵਿਚ ਦਿੱਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,ਉਸੇ ਦਾ ਹੀ ਵਿਸਤਾਰ ਅਸ਼ਟਪਦਿਆਂ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਸਿਰੀਰਾਗ ਦੇ ਘਰ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਚਉਪਦੇ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਰਹਾਉ ਦੇ ਬੰਦ ਵਿਚ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:
   ਮੈ ਆਪਣਾ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿ ਦੇਖਿਆ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
   ਪਰ ਸਿਰੀਰਾਗ ਦੇ ਹੀ ਪਹਿਲੇ ਘਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਹੀ ਅਸ਼ਟਪਦੀ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਹੀ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:
   ਅੰਬੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਹਉ ਕਿਸ ਨੋ ਪੁਛਣਿ ਜਾਉ ॥੫॥
   ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸੇ ਹੀ ਅਸ਼ਟਪਦੀ ਦੇ ਤੀਜੇ ਬੰਦ ਵਿਚ ਆਪ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:
   ਪੀਰ ਪੈਕਾਮਰ ਸਾਲਕ ਸਾਦਕ ਸੁਹਦੇ ਅਉਰੁ ਸਹੀਦ ॥ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਕਾਜੀ ਮੁਲਾ ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦ ॥ ਬਰਕਤਿ ਤਿਨ ਕਉ ਅਗਲੀ ਪੜਦੇ ਰਹਨਿ ਦਰੂਦ ॥੩॥
   ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਪੀਰ,ਪੈਗੰਬਰ,ਸਿਦਕ ਵਾਲੇ,ਸ਼ੇਖ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਪੰਹੁਚੇ ਹੋਏ ਹਨ।
   ਦੂਜੀ ਅਸ਼ਟਪਦੀ ਵਿਚ ਫਿਰ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:
   ਹਉ ਸੁਤੀ ਪਰੁ ਜਾਗਣਾ ਕਸਿ ਕਉ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ॥
   ਪਰਮਾਤਮਾ ਕੋਈ ਵਖਿਆਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਆਖ ਆਖ ਕੇ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ।ਪਰਮਾਤਮਾ ਕੋਈ ਲਿਖਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਲਿਖ ਲਿਖ ਕੇ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ।ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਜੁਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਖੋਜਨ ਲਈ ਕੀਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ ਪਵੇ।ਅਗਿਆਨਤਾ ਦੇ ਅੰਧੇਰੇ ਵਿਚ ਸੁਤੇ ਰਹਿਣਾਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਹੈ।ਗਿਆਨ ਦੇ ਚਾਨਣ ਵਿਚ ਸਤਰਕ ਰਹਿਨਾ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਰਜਿਣ ਤੁਲ ਹੈ।
   ਘਰੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਵਥੁ ਹੈ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ॥(੪੨੫)
   ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਬਾਹਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਭਾਲਿ ॥(੫੬੯)
   ਬਾਹਰਿ ਢੂਢਤ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਘਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਘਟ ਮਾਹੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥(੫੯੮)
   ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥(੯੫੩)
   ਬਾਹਰਿ ਢੂਢਨ ਤੇ ਛੂਟਿ ਪਰੇ ਗੁਰਿ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਦਿਖਾਇਆ ਥਾ ॥ (੧੦੦੨)

   Log in to Reply